Salestijger, niemand wil het zijn of ziet zichzelf zo. Sterker nog de meesten hebben oprecht een hekel aan verkoop en niemand krijgt er echt zin van. Dat komt helaas wel door het beeld wat we hebben van sales, want het is wel de essentiële motor om in leven te blijven en de boel te laten draaien. Maar het beeld van de arrogante autoverkoper of de hijgerige hypotheekadviseur of nog erger de deurbelterroristen uit de telefonie en energie maken dat het een club wordt waar niemand vrijwillig lid van wil zijn. En toch verkopen we allemaal, zowel zakelijk als privé, zonder dat we ons daar van bewust zijn. En daar zit ook de crux, het onderscheid tussen een goede verkoper en een irritante gladjanus. Want je verkoopt in eerste instantie jezelf, de vent dus en niet de tent. Of de vrouw uiteraard, maar dat rijmt weer niet op tent. Het is meer met de vrouw komt de wauw. Want vrouwen verkopen vaak makkelijker met charme en gemak dan mannen in mijn ogen. Denk eens aan Loekie, niet bepaald een salestijger, maar wel het sympathieke icoon die jarenlang de reclameblokken omlijstte op de publieke omroep. Hartverwarmend maar ook een type die onlosmakelijk verbonden is met die zo gehate reclames als aanjager van verkoop. Maar zo zien we het niet en dat ligt in het verschil en nuance. Dat je komst initieel niet wordt ervaren als verkoop, maar eerder als interesse in een ander. De oprechte wil je doelgroep te helpen moet de insteek zijn van ieder klantgesprek. Laat de leidraad in je gesprek zijn wat er bij de klant speelt en welke rol jij daar in kunt vervullen, al is dat echt van later zorg. Dan zal men zich gezien en gehoord voelen wat leidt tot sympathie en onbewust wordt zo een voorkeur ontwikkeld voor jou. En dit staat ver weg van harde sales, heeft een langere adem en komt heel natuurlijk vanuit jezelf omdat je niet de “rol” speelt van accountmanager. En dit kan iedereen, vaak doe je het al, al is het onbewust. Er schuilt een salestijger in ieder van ons, hoe eng dat ook klinkt, maar welkom bij de club!