Iedere maand zet ik als opvolger van mijn maandelijkse blog binnen het thema een portret neer van een legendarisch merk of persoon, blijkbaar gaan die zaken ook samen. In die zin staat vaak een sterk en inspirerend persoon achter een sterk en geliefd merk, dat kan absoluut geen toeval zijn.

Deze maand binnen het verjaardagsthema van mijn kroonjaar kwam ik op een vrouw die ik enorm inspirerend vind. Een vrouw met een verleden en historie, die zich door niets en niemand uit veld liet slaan: Coco Gabriel Chanel. Ik ben een feminist, maar zonder tuinbroek en weelderig schaamhaar. Dat dit kan, nam deze vrouw het voortouw in.

Als kind werd zij na het overlijden van haar moeder aan het einde van de eerste wereldoorlog door haar vader met de rest van de kinderen naar het klooster gebracht waar ze leerde kleding te maken. Op haar achttiende vertrok ze zo snel mogelijk richting Parijs. Hier begon ze haar eerste modezaak met hoeden en verkocht daarnaast kleding en accessoires. Ze verdiende ’s avonds wat bij als zangeres in een bar en kreeg daar de bijnaam Coco.

Dit was de beginfase van het mode imperium zoals we het tot op de dag van vandaag kennen van de vrouw die vrouwen bevrijdde van hun korsetten en ze kleedde in vrouwelijke mannenkleding. De little black dress als basisitem van iedere vrouwengarderobe kwam van haar hand net als haar iconische handtassen en parfum. Legendarisch was haar uitspraak: “Er zijn geen lelijke vrouwen, wel veel luie.”

En dat is een uitspraak waar ik mij zo in kan vinden, want ondanks alles maak er gewoon wat van. Kleed je leuk aan, lippenstiftje op en voel je goed, dan straal je dat ook uit. Ondanks leeftijd of wat dan ook, uiteindelijk is het maar gewoon een getal.

Toen ik het merk en logo van La Ming Marketing neerzette beschreef ik in de briefing dat het de stijl, uitstraling en feeling moest hebben van een sterk beroemd mode of parfummerk met een rijke historie en lange houdbaarheid. En dan is de cirkel weer rond, voor degene die nog twijfelen: toeval bestaat niet.