De wendbare partijen overleven, schreef ik in mijn vorige blog. En die ontwikkeling zie je nu al, want de huidige generatie neemt duurzaamheid overduidelijk mee in de afweging van het aankoopproces. Waar voorheen “Groen” met name werd verkocht op basis van voordeel in prijs, zwaar gesubsidieerd door de overheid, shiften we nu juist naar de bereidheid meer te betalen voor een verantwoord product waar de natuur een afwegingsfactor is in het productconcept en productieproces.

Zaak dus je groeiambitie binnen dit gewijzigde kader zo snel mogelijk optimaal vorm te geven richting de toekomst. Geen gesputter dat het allemaal niet kan, want er is heel veel mogelijk. Maar het gaat op zeker geld kosten, want het uitrenderen van het bedrijfsmodel ten koste van de natuur is vanaf nu officieel een no go en eindig. Dus je kiest zelf nu het tij te keren of wacht af tot de zondvloed op je afkomt en de rekening van einde oefening presenteert. Je weet wel die uitgestelde rekening van de schade die je de afgelopen jaren al aan de aarde hebt toegebracht en die je uit liefde voor het bedrijfsrendement hebt genegeerd. Ook die strategie is dus eindig, net als de aarde.

Dus we komen op het welbekende kiezen of delen punt, dat is eigenlijk waar het kort samengevat op neerkomt. Of je gaat de schade die je de aarde toebrengt echt compenseren of je gaat er aan werken deze schade zo veel mogelijk te beperken in de toekomst. Ik denk hierbij niet alleen aan schade aan de natuur vanuit lucht -en water vervuiling, maar ook aan schade van mensen die ongeneeslijk ziek worden of uitvallen in het arbeidsproces. Als je die kosten zou moeten compenseren voor herstel van de schade, waar zou je echte kostprijs nu dan op uitkomen? Is het dan nog zinvol zo voort te bestaan wetend dat deze weg een doodlopende straat is?

Want dan hebben we het dus over truecosting. De kosten van het herstel van de schade die je de wereld berokkent, zou echt voor jouw rekening moeten komen. Dat is de echte kostprijs van je product. De wereld is van iedereen, dus de schade die je toebrengt willen we graag gecompenseerd zien. En reken maar van yes dat dat geld gaat kosten en het bedrijfsmodel een ander perspectief geeft. Klaar voor de toekomst betekent niet meer alles voor de laagste prijs. Maar het beste product voor de wereld voor een acceptabele prijs. Klaar om de transitie naar de next Why te maken?

Boarding for “the Why the world is waiting for” starts here. En voor wie dit klinkt als een hoop groene woke gekkigheid, iedereen die mij kent weet dat ik geen lid ben van die club, remember this one: “Here is to the crazy ones! The ones who think they can change the world, are the ones that do” -Steve Jobs-

Met dank aan Ruud Veltenaar voor alle inzichten en wijsheid in zijn boek “Once upon a future” i.s.m. Leen Zevenbergen.