Einde van een heerlijk jaar voor La Ming Marketing. Een jaar waarin we ons zelf definitief met een heldere, stevige plek op de markt positioneerden. Een jaar met hele fijne opdrachtgevers en eervolle resultaten. En jaar waarin het lukte ondanks alle drukte vrijwel iedere maand een blog te schrijven waarvan ik gisteren met een maand vertraging nog even de blog voor Nov de ether in slingerde. Een blog waar ik hier ook even op terug wil komen, voordat ik als een notoir mannenhater gezien wordt. Want niets in minder waar: Ik ben veel eerder een echte mannenvrouw dan dat mijn voorkeur uitgaat met vooral vrouwen te werken. Het ligt ook aan het type vrouw overigens, parttime doe moe moe moeders, vrouwelijke ondernemers met een hobby “bedrijfje” en dames die bij voorkeur de hele dag zuchtend op een steen zoeken naar hun innerlijke godin en hele gesprekken voeren over hun hormoonhuishouding zijn totaal niet aan mij besteedt. Maar ieder zijn ding, ook daar is een markt voor denk ik dan altijd maar. Ik probeer altijd van iedereen het positieve te zien in ieder geval.

Mijn boodschap is dan ook veel eerder gericht aan de dames, want we roepen de situatie ook heel vaak over ons zelf af. We maken door ons gedrag onszelf de zwakkere partij. Mannen zullen veel minder snel elkaar afvallen en gaan gezamenlijk voor een doel met respect voor elkaars kwaliteiten. Maar in het “kippenhok” heerst een andere sfeer. Daar staan we al snel klaar om bij het minste of geringste richting elkaar te pikken in plaats van elkaar te steunen en helpen. Wonderlijk vind ik dat gedrag, ga wat doen met je leven en bewaar deze onzin voor het schoolplein. Dan hebben we die onzin van het niks compliment “powerhouse” ook niet nodig. Vrouwen dragen en baren niet voor niets het nageslacht, behalve ik dan, wat ook zo’n aanleiding is voor opmerkingen van de moedermafia als “Je kunt wel merken dat ze geen kinderen heeft” Hou eens op met mij alsjeblieft, gelukkig maar dat je verschil ziet en blijf ajb in je luizenmoederreservaat ( DE reden waarom wat mij betreft de fijne Vinex wijk De Reeshof tot op de dag van vandaag niet bij Tilburg hoort.) Ga lekker met je dinnetje op een terrasje een theetje drinken uit je kansloze Blond Amsterdam servies…..

Maar wat dan wel, hoor ik je denken. Daarom neem ik je graag mee in mijn selectie van dames die mij dit jaar om diverse redenen inspireerden. Sommige recent en anderen gaan al wat jaren mee:

1. Sarina Wiegman: De vrouw die onze Leeuwinnen tot grote hoogten liet stijgen op het EK en er voor zorgde dat ik eigenlijk liever naar het dames Oranje kijk dan dat getob bij de heren. Niet voor niets dat zij recent een koninklijke onderscheiding kreeg in de UK waar zij zich nu ontfermt over het nationale dameselftal.
2. Soundos El Ahmadi: Niet iedereen zal snerpende lach en haar vlijmscherpe, schaamteloze humor kunnen waarderen, maar ik vind haar heerlijk in haar hele irritant zijn. En ze staat ook ergens voor. Hoe stoer ben je om zelf een film te maken over je cultuur, omdat je het wel zat bent altijd gecast te worden als terrorist of mishandelde Moslima en je weleens wat meer wilt dan mensen vermaken met standups op het podium van Toomler.
3. Caroline van der Plas: Ik ben echt geen politiek dier, maar deze dame vind ik een frisse welkome nieuwkomer in de kamer. Een dame die met het grootste gemak vermakelijk de vloer aan veegt met types als Wilders en Baudet. En Mark “spontane amnesie” Rutte voorziet van de juiste repliek op zijn denigrerende toontje.
4. Sigrid Kaag: Hetzelfde geldt voor deze dame, diep respect hoe zij de afgelopen verkiezingen haar partij uit het slop trok en een rotsvaste plek gaf naast de VVD, al is ze me bij nader inzien wel net iets te “groen”, maar het is tegenwoordig behelpen in ons politieke landschap. Ik stem uit principe altijd op een vrouw als ik de kans krijg, gewoon omdat dat nodig is ( white boys zien we al te veel en te vaak ). Respect voor hoe zij blijft staan, ondanks alle alle glasharde unfaire kritiek die ze krijgt.
5. Stella Bergsma: Deze dame steekt niet onder stoelen of banken dat ze een overtuigd feminist is en dat maakt haar leven niet bepaald makkelijker. Wat zij aan shit over haar heen krijgt op Sociale is werkelijk waar niet te geloven. Hierdoor verdwijnt haar talent als schrijfster en zangeres jammergenoeg naar de achtergrond. Prachtige zwoele stem en ik vind haar manifest Nouveau Fuck met messcherp ritmisch taalgebruik die werkelijk door de pagina’s snijdt een absolute aanrader.. En luister dan op de achtergrond ook meteen naar een nummer van deze frontvrouw van Einstein Barbie!
6. Pia Douwes: Wat niet veel mensen weten, is dat ik een enorme echte musicalfan ben. Ik heb eigenlijk alle Broadway of Westend voorstellingen wel gezien van Carre in Amsterdam tot shows in London en New York City. Van al dit moois is Pia Douwes mijn absolute favoriet, wat een vakvrouw. Zelf ben ik sinds een tijdje voorzichtig bezig mijn eigen stem te vormen met professionele vocal coaching, pure therapie voor mij en je moet ergens beginnen toch.
7. Astrid Holleeder: Met stip de dapperste vrouw van Nederland die haar vrije leven, voor zover ze dat ooit al had, opofferde om ons land te verlossen van haar broer, de zogenaamde knuffelcrimineel die de onderwereld met harde hand moordend en niets ontziend beheerste. Ijzingwekkend naar was het om haar eerste boek te lezen, hoe deze man zijn eigen familie in de tang hield en moordend zijn imperium in stand hield en in de media mooi weer speelde. Daar maakte zij een eind aan waarmee ze tevens meteen haar eigen leven opgaf. Alleen daarom al heb ik haar tweede boek gelezen, want dat is haar pensioen nu ze niet meer werken kan.
8. Tjitske Reidinga: Het is geen geheim dat humor mijn anker is en dat het soms best wat minder kan om over alles zo’n beetje een slechte grap te willen maken. Deze vrouw is voor mij echt de buitencategorie: als ze begint te praten, moet ik al lachen op dat gorte droge toontje van haar: in real life by the way en in haar acteerwerk. Met volle teugen kan ik genieten van haar humor en zelfspot, dan heb je het wat mij betreft helemaal begrepen.
9. Viviene Westwood: Op de valreep van het einde van dit jaar, ontviel deze dame ons, anders had heel eerlijk Coco Chanel hier gestaan. Maar dit icoon van de punkscene en voorvechtster van feminisme verdient hier simpelweg een plekje met haar inspirerende creaties ( de bruidsjurk van Carrie Bradshaw in SATC was van haar hand ), spraakmakende shows ( die ene waar Naomi Campbell tegen de vlakte ging op een paar onmogelijke plateauzolen was op haar catwalk ). Een dame die geen blad voor mond nam en een statement maakte als de wereld daar om vroeg.

Zo dat was mijn lijst van inspirerende dames in 2022. Zo doen we dat dus in het gedachtengoed van #sisterhood2023, Women support Women, zonder te vervallen in holle begrippen als powerhouse en andere blablablabla. Hopelijk is dit een aanzet elkaar openlijk te steunen dames, zonder elkaars rugdekking gaan we het namelijk zeker niet redden. Dus op naar een nieuw jaar waar we ons weer mogen laten zien en gelden. Laat jouw inspiratie voorbeeld rustig achter in de comments, Het hoeven er echt geen 9 te zijn, maar maak een begin, want ik ben heel benieuwd. En dan nu full force op naar 2023. Happy New Year!